Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
U pacjenta po urazie czaszkowo-mózgowym z afazją motoryczną (Brocka) problemem jest nawiązanie bezpośredniej komunikacji, ponieważ charakteryzuje się ona trudnościami
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "w wyrażaniu myśli słowami" jest zgodna z charakterystyką afazji motorycznej, znanej także jako afazja Broca. Osoby z tym rodzajem afazji napotykają trudności w formułowaniu i wyrażaniu myśli za pomocą słów, mimo że zazwyczaj rozumieją mowę i są w stanie wskazywać na przedmioty oraz odpowiadać na pytania. Afazja Broca dotyczy głównie obszarów mózgowych odpowiedzialnych za produkcję mowy, co prowadzi do zahamowania płynności wypowiedzi. W praktyce terapeutycznej, rehabilitacja osób z afazją Broca koncentruje się na różnych technikach umożliwiających poprawę zdolności komunikacyjnych. Przykładowe metody obejmują ćwiczenia językowe, korzystanie z obrazków do stymulacji wypowiedzi oraz techniki pomocne w codziennych interakcjach. Kluczowe jest także wspieranie pacjenta w wyrażaniu emocji i potrzeb, co może znacząco poprawić jego jakość życia oraz integrację społeczną. Wiedza o tych mechanizmach jest niezbędna dla terapeutów i opiekunów, aby skutecznie wspierać osoby cierpiące na afazję motoryczną.
Wybór odpowiedzi dotyczący trudności w liczeniu nie uwzględnia specyfiki afazji motorycznej, która jest związana przede wszystkim z zaburzeniami w zakresie produkcji mowy, a nie z umiejętnościami matematycznymi. Trudności w liczeniu mogą występować w przypadku innych typów afazji lub uszkodzeń mózgowych, takich jak afazja semantyczna, ale nie są one charakterystyczne dla afazji Broca. Z kolei problem z fonacją, czyli z wydawaniem dźwięków, także nie jest głównym objawem afazji motorycznej. Osoby z afazją Broca mogą mieć prawidłową fonację, lecz ich wypowiedzi są trudne do zrozumienia z powodu trudności w konstrukcji zdań i wyborze odpowiednich słów. Problemy z rozumieniem mowy to cecha, która bardziej odnosi się do afazji Wernickego, gdzie pacjenci mają trudności z rozumieniem i produkowaniem sensownych wypowiedzi. Kluczowym błędem w rozumieniu afazji jest pomijanie różnic między poszczególnymi jej rodzajami, co prowadzi do niepoprawnych wniosków na temat symptomów i metod leczenia. Dla terapeutów niezwykle istotne jest posiadać szeroką wiedzę na temat rodzajów afazji i ich charakterystyki, aby dostosować właściwe podejścia terapeutyczne do indywidualnych potrzeb pacjentów.