Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
W przypadku, gdy trzyletnie dziecko po niegroźnym upadku ze schodów unika ich pokonywania, aby zmniejszyć jego lęk, należy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Spokojne poinformowanie dziecka o zachowaniu ostrożności jest kluczowe w procesie redukcji lęku po traumatycznym zdarzeniu, takim jak upadek. W psychologii dziecięcej, podejście to odzwierciedla zasady konstruktywnej komunikacji, które promują poczucie bezpieczeństwa i wsparcia emocjonalnego. Informując dziecko o tym, jak ważne jest zachowanie ostrożności, wprowadzamy je w samodzielne refleksje na temat ryzyka, co może przyczynić się do budowania jego autonomii i zaufania do własnych umiejętności. Warto podkreślić, że unikanie tematu, niepodejmowanie dialogu lub nadmierna asekuracja mogą jedynie potęgować lęk, prowadząc do unikania schodów lub innych potencjalnych źródeł obaw w przyszłości. Dobrym przykładem może być sytuacja, w której dziecko uczymy krok po kroku, jak bezpiecznie schodzić po schodach, zaczynając od demonstrowania odpowiednich technik, a następnie wspólnego ćwiczenia, co daje mu poczucie kontroli i bezpieczeństwa w trudnych sytuacjach.
Zastosowanie metod, które polegają na nieustannym asekurowaniu dziecka lub unikaniu schodów, stają się pułapką, w której dziecko nie nabywa niezbędnych umiejętności radzenia sobie z lękiem i wyzwaniami. Takie podejście może prowadzić do tzw. nadopiekuńczości, która w dłuższej perspektywie ogranicza rozwój dziecka. Unikanie trudnych sytuacji, takich jak schody, nie tylko wzmacnia lęk, ale również utrudnia dziecku adaptację w sytuacjach wymagających pokonywania przeszkód. Ponadto, wielokrotne rozmowy na ten temat z rodziną w obecności dziecka mogą wywołać niezdrową atmosferę, w której dziecko zaczyna czuć się niepewnie i obawiając się, że temat jest wciąż aktualny, co tylko potęguje jego lęk. Warto zauważyć, że najlepszą metodą na radzenie sobie z takimi sytuacjami jest podejście, które sprzyja stopniowemu oswajaniu z obiektami wywołującymi strach. Psychologia dziecięca zaleca, aby rodzice i opiekunowie stopniowo wprowadzali dzieci w sytuacje, które mogą budzić ich obawy, stosując przy tym techniki wspierające, takie jak pozytywna afirmacja i zachęta do eksploracji otoczenia. Wspieranie dzieci w nabywaniu umiejętności podejmowania ryzykownych, ale kontrolowanych działań, jest kluczowe dla ich rozwoju oraz budowania pewności siebie.