Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
83-letnia pacjentka była unieruchomiona w łóżku przez 3 tygodnie z powodu złamania kości udowej. Podczas próby wstania zauważono obrzęk, zaczerwienienie, ocieplenie oraz ból w podudziu unieruchomionej nogi. Jaka może być najprawdopodobniejsza przyczyna tego zjawiska?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zakrzepica żył głębokich (ZŻG) jest stanem, w którym w żyłach głębokich, najczęściej w kończynach dolnych, tworzy się skrzeplina. U pacjentów unieruchomionych, takich jak 83-letnia podopieczna, ryzyko ZŻG znacznie wzrasta. Objawy, takie jak obrzęk, zaczerwienienie, ocieplenie oraz ból w kończynie, są charakterystyczne dla tego schorzenia i wynikają z zaburzeń krążenia. W przypadku unieruchomienia, krew nie przepływa swobodnie, co sprzyja powstawaniu skrzeplin. W praktyce, zaleca się stosowanie profilaktyki ZŻG u pacjentów z ograniczoną mobilnością, co obejmuje regularne ćwiczenia w łóżku, stosowanie pończoch uciskowych oraz monitorowanie stanu pacjenta. Współczesne podejście do opieki nad pacjentem unieruchomionym uwzględnia znaczenie szybkiej identyfikacji objawów ZŻG, co może zapobiec poważnym powikłaniom, takim jak zatorowość płucna. Kluczowe jest, aby personel medyczny był odpowiednio przeszkolony w zakresie rozpoznawania i leczenia ZŻG, co wpisuje się w standardy opieki zdrowotnej.
Zwyrodnienie stawu kolanowego, hipotonia ortostatyczna i rwa kulszowa nie są odpowiednimi wytłumaczeniami dla opisanego stanu zdrowia pacjentki. Zwyrodnienie stawu kolanowego charakteryzuje się przewlekłym bólem, sztywnością oraz ograniczeniem ruchomości, jednak nie prowadzi do ostrego obrzęku, zaczerwienienia i ocieplenia kończyny. Te objawy są bardziej typowe dla zakrzepicy, która jest wynikiem zaburzeń hemodynamicznych. Hipotonia ortostatyczna, choć może powodować zawroty głowy i omdlenia przy zmianie pozycji, nie jest związana z opuchlizną ani zmianami skórnymi kończyn dolnych. Dodatkowo, rwa kulszowa dotyczy korzeni nerwowych i objawia się bólem promieniującym, a także nie prowadzi do miejscowego obrzęku i stanu zapalnego. Takie myślenie może wynikać z niewłaściwego skojarzenia objawów z różnymi schorzeniami; kluczowe jest zrozumienie, że objawy, takie jak obrzęk i ocieplenie, są typowe dla ZŻG, a diagnostyka wymaga kompleksowego podejścia. W praktyce klinicznej, ignorowanie typowych objawów ZŻG i koncentrowanie się na mniej prawdopodobnych diagnozach może prowadzić do opóźnienia w leczeniu i poważnych powikłań, dlatego istotne jest, aby pielęgniarki oraz lekarze byli dobrze zaznajomieni z objawami zakrzepicy i odpowiednio reagowali na nie.