Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Podopieczna jest wdową i nie ma dzieci. Nie utrzymuje kontaktu z dalszą rodziną, a jej jedyna przyjaciółka niedawno zmarła. Taka sytuacja może wskazywać na niezaspokojoną potrzebę
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "przynależności" jest prawidłowa, ponieważ sytuacja podopiecznej wskazuje na brak bliskich relacji społecznych, co może prowadzić do poczucia osamotnienia i izolacji. Zgodnie z teorią Maslowa, potrzeba przynależności jest kluczowa dla zdrowia psychicznego i emocjonalnego. Osoby, które nie mają bliskich więzi, takich jak rodzina czy przyjaciele, często odczuwają niedosyt w tej sferze, co wpływa na ich ogólny stan psychiczny. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być wspieranie osób w podobnych sytuacjach poprzez działania integracyjne, takie jak grupy wsparcia czy zajęcia towarzyskie, które pomagają budować nowe relacje. W kontekście opieki nad osobami starszymi oraz wsparcia psychologicznego, istotne jest zrozumienie, że bliskie relacje mogą znacząco poprawić jakość życia, dlatego też należy dbać o ich rozwój i utrzymywanie. Wsparcie to również wpisuje się w ramy dobrych praktyk w obszarze gerontologii, gdzie kładzie się duży nacisk na tworzenie społeczności oraz integrację społeczną seniorów.
Odpowiedzi samorealizacji, rozwoju osobistego oraz uznania nie odnoszą się bezpośrednio do sytuacji podopiecznej, która znajduje się w stanie emocjonalnym z powodu braku bliskich relacji. Potrzeba samorealizacji, według teorii Maslowa, dotyczy dążenia jednostki do realizacji swojego potencjału i osobistych aspiracji. W kontekście podopiecznej, jej sytuacja życiowa wskazuje, że nie ma odpowiednich warunków do osiągnięcia samorealizacji, ponieważ brak bliskich więzi hamuje zdolność do eksploracji siebie w relacjach z innymi. Rozwój osobisty z kolei koncentruje się na indywidualnym wzroście, umiejętnościach i zdolnościach, a nie na relacjach interpersonalnych, które są kluczowe w przypadku izolacji społecznej. Natomiast potrzeba uznania, chociaż ważna, dotyczy głównie społecznego akceptowania jednostki, co w tej sytuacji jest mniej istotne niż podstawowa potrzeba przynależności. Uznanie może być wspierające, ale nie rozwiązuje problemu emocjonalnych skutków odrzucenia i osamotnienia, które są centralne w przypadku podopiecznej. Dlatego też, koncentrując się na tych odpowiedziach, przeoczone zostały kluczowe aspekty emocjonalnej i społecznej potrzeby przynależności, które są fundamentem zdrowia psychicznego.