Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Aby zagwarantować podopiecznej wsparcie w okresie świątecznym oraz w dni wolne, opiekunka zorganizowała pomoc ze strony sąsiadów. Jaką metodę pracy socjalnej wykorzystała opiekunka?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Opiekunka zastosowała metodę pracy socjalnej, która koncentruje się na angażowaniu środowiska społecznego w proces opieki nad osobą potrzebującą wsparcia. Metoda środowiskowa zakłada, że nie można efektywnie pomagać jednostce bez uwzględnienia kontekstu jej życia oraz możliwości, jakie mogą płynąć z otoczenia. Działania takie jak organizacja pomocy sąsiedzkiej pokazują, jak ważne jest zbudowanie sieci wsparcia w lokalnej społeczności. Przykładem może być mobilizowanie sąsiadów do wspólnego opiekowania się osobą starszą, co nie tylko zwiększa dostępność pomocy, ale również wzmacnia więzi społeczne. Zgodnie z najlepszymi praktykami pracy socjalnej, angażowanie lokalnych zasobów oraz budowanie relacji opartych na współpracy prowadzi do bardziej zrównoważonego wsparcia, które może być kontynuowane także w przyszłości. Warto zauważyć, że taka metoda sprzyja również integracji społecznej, co jest istotnym elementem wsparcia osób z ograniczoną samodzielnością.
Podejścia takie jak praca z rodziną, indywidualny przypadek czy grupowa, choć mają swoje uzasadnienie w pracy socjalnej, nie są odpowiednie w kontekście opisanym w pytaniu. Metoda pracy z rodziną polega na bezpośredniej współpracy z członkami rodziny osoby potrzebującej wsparcia, co może być przydatne w sytuacjach, gdy to właśnie rodzina jest głównym źródłem opieki. W przypadku opiekunki, która organizuje pomoc sąsiedzką, nie jest to priorytetem, ponieważ skupia się na zbiorowym wsparciu ze strony otoczenia. Z kolei metoda indywidualnego przypadku koncentruje się na specyficznych potrzebach jednostki, jednak w kontekście świątecznym i dni wolnych od pracy, bardziej efektywne jest zaangażowanie szerszej grupy ludzi. Metoda grupowa organizuje wsparcie dla osób w podobnej sytuacji, lecz w opisanym przypadku nie ma mowy o formalnej grupie, a raczej o nieformalnych działaniach sąsiedzkich. Typowym błędem myślowym prowadzącym do wyboru niewłaściwej odpowiedzi jest ignorowanie kontekstu socialnego, w którym odbywa się wsparcie oraz nieuznawanie wartości, jaką niesie za sobą mobilizacja zasobów lokalnych, co stanowi fundament metody środowiskowej.