Kwalifikacja: EKA.03 - Opracowywanie materiałów archiwalnych
Zawód: Technik archiwista
W jaki sposób powinno się uporządkować w teczce dokumenty dotyczące zakończonych spraw, które były prowadzone w systemie kancelaryjnym dziennikowym?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Ułożenie akt skompletowanych spraw w teczce według kolejności wszczynania spraw jest zasadniczym elementem efektywnego zarządzania dokumentacją w systemie kancelaryjnym. Taka praktyka umożliwia łatwe śledzenie postępów w danej sprawie oraz ułatwia odnalezienie konkretnych dokumentów, co jest kluczowe w kontekście zachowania porządku i przejrzystości. W procesach kancelaryjnych, gdzie czas reakcji na różne wydarzenia jest ograniczony, szybki dostęp do akt może mieć decydujące znaczenie. Na przykład, jeśli sprawa wymaga szybkiego odniesienia do wcześniejszej decyzji, możliwość natychmiastowego znalezienia dokumentów w porządku chronologicznym pozwala na szybsze podejmowanie decyzji. Dodatkowo, zgodność z tą metodą archiwizacji odpowiada standardom jakości ISO 9001, które podkreślają znaczenie organizacji dokumentacji dla poprawy efektywności procesów. Tego typu systematyzacja dokumentacji jest również zgodna z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania informacją, co zwiększa zaufanie do instytucji prowadzącej sprawy oraz jej profesjonalizm.
Ułożenie akt według daty rejestracji pisma w kancelarii, instytucji wysyłającej pisma czy daty dekretacji nie jest optymalnym sposobem organizacji dokumentacji. Podejście to może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu sprawami. Uporządkowanie według daty rejestracji wprowadza zamieszanie, ponieważ różne sprawy mogą być rejestrowane w różnym czasie, co utrudnia odnalezienie powiązanych dokumentów. W praktyce oznacza to, że pracownik kancelarii, przeszukując dokumenty pod kątem konkretnej sprawy, może spędzać dużo czasu na szukaniu akt, zamiast móc z łatwością odnaleźć je w odpowiedniej kolejności. Uporządkowanie według instytucji wysyłających pisma również nie sprzyja efektywności, ponieważ sprawy dotyczące jednej instytucji mogą być rozproszone w różnych miejscach, co zniechęca do szybkiej obsługi i może prowadzić do pomyłek. Z kolei klasyfikacja według daty dekretacji, mimo że może wydawać się logiczna, nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu sprawy oraz jej kontekstu. W praktyce, takie podejście do organizacji dokumentacji jest sprzeczne z zasadami archiwizacji, które wskazują na konieczność utrzymania spójnego i logicznego porządku. W rezultacie, decydując się na te metody, można narazić się na ryzyko utraty ważnych informacji oraz spowodować niepotrzebne opóźnienia w obsłudze spraw, co może negatywnie wpłynąć na wizerunek instytucji oraz jej efektywność.