Kwalifikacja: MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece

Wybór nieodpowiednich substancji pomocniczych w sporządzaniu leków recepturowych może prowadzić do nieefektywnych lub wręcz niebezpiecznych preparatów. Aqua pro usu officinale, czyli woda oczyszczona, jest często stosowana jako rozpuszczalnik w różnych formulacjach, jednak nie jest odpowiednia do rozpuszczania kwasu salicylowego w postaci olejowej. Kwas salicylowy wymaga medium tłuszczowego dla skutecznego rozpuszczenia, a woda nie działa jako nośnik dla substancji olejowych. Podobnie, paraffinum liquidum, czyli parafina ciekła, mimo że jest stosowana w kosmetykach i niektórych preparatach farmaceutycznych, nie jest zalecana do sporządzania roztworów olejowych tego typu ze względu na potencjalne problemy z wchłanianiem i biodostępnością leku. Gliceryna 85% także nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ jest rozpuszczalnikiem wodnym, który nie może efektywnie rozpuścić kwasu salicylowego w formie olejowej. Wybór niewłaściwych substancji może wynikać z typowych błędów myślowych, takich jak mylenie zastosowań substancji pomocniczych lub brak zrozumienia zasad działania substancji czynnych. Kluczowe jest, aby farmaceuci i osoby zajmujące się przygotowaniem leków recepturowych dokładnie analizowali właściwości fizykochemiczne używanych substancji, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność formulacji.