Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
Norma cyfrowego zapisu dźwięku na płycie CD bazuje na kodowaniu o częstotliwości próbkowania oraz rozdzielczości wynoszącej odpowiednio
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Standard cyfrowego zapisu dźwięku na płycie kompaktowej, znany jako CD Audio, opiera się na częstotliwości próbkowania 44,1 kHz oraz rozdzielczości 16 bitów na próbkę. Oznacza to, że dźwięk jest próbkowany 44 100 razy na sekundę, co zapewnia odpowiednią jakość dźwięku, mieszczącą się w zakresie słyszalnym dla ludzkiego ucha, wynoszącym od 20 Hz do 20 kHz. Rozdzielczość 16 bitów oznacza, że każda próbka dźwięku jest reprezentowana przez 65 536 możliwych wartości, co pozwala na uzyskanie szerokiego zakresu dynamiki i minimalizację zniekształceń. Ta konfiguracja stała się standardem w branży muzycznej i jest wykorzystywana w produkcji płyt CD, co czyni ją niezwykle istotną dla zachowania jakości dźwięku. W praktyce, zastosowanie tego standardu umożliwia odtwarzanie muzyki w wysokiej jakości na różnych urządzeniach audio, od prostych odtwarzaczy CD po zaawansowane systemy audiofilskie, co przyczynia się do powszechnej akceptacji tego formatu.
Zrozumienie parametrów cyfrowego zapisu dźwięku wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących próbkowania i kodowania. Wybór częstotliwości próbkowania i bitowości ma kluczowe znaczenie dla jakości dźwięku. Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 64,1 kHz / 18 bitów na próbkę, 22,1 kHz / 8 bitów na próbkę, czy 88,1 kHz / 32 bitów na próbkę, wprowadzają w błąd. Częstotliwość próbkowania 64,1 kHz jest wyższa niż standard CD, jednak 18 bitów na próbkę jest nietypowe, gdyż standardowe formaty audio używają rozdzielczości 16 lub 24 bitów. W przypadku 22,1 kHz / 8 bitów na próbkę, zastosowana częstotliwość próbkowania jest zbyt niska, co prowadzi do utraty jakości dźwięku i nieodpowiedniego odwzorowania subtelnych detali, co jest szczególnie ważne w muzyce. Odpowiedź 88,1 kHz / 32 bitów na próbkę, mimo że proponuje wyższą częstotliwość, nie jest standardem dla płyt kompaktowych, ale bardziej odpowiada formatom profesjonalnym lub audiowizualnym, gdzie większa ilość bitów jest używana do rejestracji dźwięku, ale w kontekście CD Audio i jego przeznaczenia, to podejście nie jest właściwe. Wybór niewłaściwych parametrów może prowadzić do nieoptymalnego zapisu, co wpływa na percepcję jakości dźwięku przez końcowego użytkownika.