Kwalifikacja: GIW.03 - Eksploatacja złóż metodą odkrywkową
Najlepsze udostępnienie złoża węgla brunatnego o grubości 40 m następuje w sytuacji, gdy geologiczny wskaźnik nadkładu wynosi
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 1 jest poprawna, ponieważ geologiczny wskaźnik nadkładu określa stosunek miąższości warstwy węgla do miąższości nadkładu, który ją pokrywa. W przypadku złoża węgla brunatnego o miąższości 40 m, geologiczny wskaźnik nadkładu wynoszący 1 oznacza, że na każde 1 m złoża przypada 1 m nadkładu, co jest optymalne dla wydobycia. Przy takim wskaźniku można efektywnie planować otwory wiertnicze oraz infrastrukturę wydobywczą, co pozwala na minimalizację kosztów operacyjnych. W praktyce, przy wskaźnikach nadkładu rzędu 1, wydobycie jest bardziej opłacalne, ponieważ nie ponosi się dodatkowych kosztów związanych z nadmiernym usuwaniem nadkładu. Zgodnie z branżowymi standardami, dla miąższości złoża węgla brunatnego, wskaźnik 1 jest uważany za granicę opłacalności, co czyni takie złoże bardziej atrakcyjnym do eksploatacji, zwłaszcza w kontekście zwiększających się kosztów energetycznych i w trosce o efektywność zrównoważonego rozwoju.
Wybór odpowiedzi 2, 3 lub 4 nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z geologicznymi wskaźnikami nadkładu oraz ich wpływu na opłacalność eksploatacji złoża węgla brunatnego. Geologiczny wskaźnik nadkładu to istotny parametr, który odnosi się do stosunku miąższości złoża węgla do miąższości nadkładu, co bezpośrednio wpływa na koszty i efektywność wydobycia. Wskaźnik 1,5 sugeruje, że na każdy metr złoża przypada 1,5 metra nadkładu, co oznacza, że wydobycie będzie związane z wyższymi kosztami związanymi z usuwaniem nadkładu. W przypadku wskaźnika 2, sytuacja staje się jeszcze bardziej niekorzystna; zwiększony nadkład może znacznie podnieść koszty operacyjne, co czyni projekt mniej opłacalnym. Wybór wskaźnika 2,5 jest jeszcze bardziej niekorzystny, wskazując na ogromne obciążenia finansowe związane z eksploatacją. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest błędne założenie, że wyższy wskaźnik nadkładu może być opłacalny, co jest niezgodne z zasadami efektywności ekonomicznej. W rzeczywistości, im wyższy wskaźnik nadkładu, tym trudniej jest uzasadnić ekonomicznie projekt wydobywczy, co także jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży górniczej, które kładą nacisk na optymalizację kosztów i efektywność produkcji.