Kwalifikacja: GIW.09 - Organizacja i prowadzenie eksploatacji podziemnej złóż
Główne chodniki są realizowane w obudowie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Obudowa chodników głównych w metalowej podatnej konstrukcji jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo i stabilność w górnictwie. Tego typu obudowa charakteryzuje się elastycznością, co pozwala na absorbowanie różnorodnych obciążeń oraz adaptację do zmian w warunkach środowiskowych, takich jak ruch osadów czy zmiany ciśnienia. W praktyce, metalowa podatna obudowa jest często stosowana w rejonach o zwiększonym ryzyku osunięcia się skał, gdzie nie tylko chroni przed zagrożeniami, ale także umożliwia łatwiejszy dostęp do złoża. Wykorzystanie takiej obudowy jest zgodne z wieloma standardami branżowymi, takimi jak normy ISO dotyczące bezpieczeństwa w górnictwie, a także z zaleceniami Polskiej Normy PN-G-11020. Dzięki właściwościom mechanicznym materiałów, z jakich jest wykonana, jak na przykład stal, metalowa podatna obudowa zapewnia długotrwałość i odporność na korozję, co jest szczególnie istotne w trudnych warunkach podziemnych. Przykładem może być zastosowanie w kopalniach węgla, gdzie takie obudowy stosowane są na szeroką skalę, by zapewnić ciągłość eksploatacji.
Obudowy metalowe sztywne, drewniane wielobokowe oraz z tubingów żeliwnych nie są odpowiednimi rozwiązaniami dla chodników głównych z kilku powodów. Metalowe sztywne obudowy, mimo że oferują wysoki poziom stabilności, wykazują małą elastyczność, co czyni je nieodpowiednimi w dynamicznych warunkach panujących w kopalniach. W przypadku wystąpienia ruchów mas ziemnych, takie obudowy mogą pękać lub zawodzić, co prowadzi do poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa górników. Drewniane wielobokowe konstrukcje, choć stosowane w przeszłości, są obecnie uważane za przestarzałe, ze względu na ich podatność na gnicie i osłabienie w wyniku działania wilgoci, co stanowi ryzyko w długofalowych projektach górniczych. Z kolei tubingi żeliwne, mimo że są mocne, w kontekście obudowy chodników głównych nie spełniają wymogów elastyczności. Ich masywność sprawia, że w sytuacjach krytycznych mogą stwarzać dodatkowe zagrożenia, takie jak przyspieszenie erozji otoczenia czy niebezpieczne uszkodzenia. Kluczowym błędem myślowym jest zatem przekonanie, że wytrzymałość materiału jest wystarczająca do zapewnienia bezpieczeństwa w trudnych warunkach górniczych, podczas gdy również elastyczność i zdolność do adaptacji są niezwykle istotne. W praktyce, brak uwzględnienia tych aspektów może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji dla zdrowia i życia ludzi pracujących w tak wymagającym środowisku.