Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych

Wybór formatu BMP, JPEG lub PSD nie jest odpowiedni w kontekście zachowania jakości przy skalowaniu obiektów graficznych. Format BMP (Bitmap) przechowuje obrazy w postaci rastrów, co oznacza, że składają się one z pikseli. Przy powiększaniu bitmapy, obraz traci na jakości, staje się rozmyty i zniekształcony, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru. Z kolei JPEG, będący formatem kompresji stratnej, również traci jakość, zwłaszcza przy wielokrotnym zapisywaniu i otwieraniu pliku. Jest to format rekomendowany głównie do zdjęć i obrazów z dużą ilością kolorów, ale nie nadaje się do grafiki, która wymaga ostrości i precyzji, jak logo. Format PSD (Photoshop Document) to natomiast format pliku stosowany w programie Adobe Photoshop, który obsługuje warstwy, maski i inne zaawansowane funkcje edycji. Mimo że PSD jest niezwykle potężny w edytowaniu obrazów rastrowych, nie jest on formatem wektorowym, co oznacza, że nie zachowuje jakości przy skalowaniu, w przeciwieństwie do formatu AI. Wybierając niewłaściwe formaty, można łatwo popełnić błąd w procesie projektowania, prowadząc do nieprofesjonalnych rezultatów. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnice między formatami graficznymi i ich odpowiednie zastosowanie w praktyce. Zachowanie jakości obrazu jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w projektowaniu graficznym, marketingu i reklamie, gdzie profesjonalny wygląd jest niezbędny do skutecznej komunikacji wizualnej.