Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
Cienki klient (thin client) korzysta z protokołu
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
RDP, czyli Remote Desktop Protocol, jest protokołem stworzonym przez firmę Microsoft, który umożliwia zdalne połączenie z innym komputerem lub serwerem. Cienkie klienty, które są minimalistycznymi urządzeniami komputerowymi, wykorzystują RDP do łączenia się z potężnymi serwerami, na których uruchamiane są aplikacje i przechowywane dane. Dzięki temu użytkownik cienkiego klienta może pracować na zdalnym systemie, korzystając jedynie z podstawowych zasobów lokalnych. W praktyce RDP pozwala na zdalne korzystanie z aplikacji, co jest szczególnie istotne w środowiskach biurowych, gdzie centralizacja danych i aplikacji zwiększa bezpieczeństwo i uproszcza zarządzanie. Protokół RDP obsługuje także szyfrowanie komunikacji, co zapewnia dodatkowy poziom zabezpieczeń. Stosowanie RDP w kontekście cienkich klientów jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wirtualizacji i zarządzania infrastrukturą IT, co pozwala na oszczędność kosztów oraz efektywne wykorzystanie zasobów.
NTP, FTP i HTTP to protokoły, które służą zupełnie innym celom niż RDP. NTP, czyli Network Time Protocol, jest używany do synchronizacji czasu na komputerach w sieci. Choć synchronizacja czasu jest istotna dla wielu aplikacji, nie ma związku z zdalnym dostępem do systemów, co czyni go nieodpowiednim dla cienkich klientów. FTP (File Transfer Protocol) to protokół używany do transferu plików pomiędzy komputerami, umożliwiający przesyłanie i pobieranie plików z serwerów. Choć FTP jest ważnym narzędziem w zarządzaniu danymi, nie wspiera interaktywnego zdalnego dostępu do aplikacji czy pulpitu. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest standardowym protokołem do przesyłania danych w sieci WWW, który umożliwia przeglądanie stron internetowych. Chociaż HTTP jest niezbędny dla funkcjonowania aplikacji internetowych, nie dostarcza możliwości pełnego zdalnego dostępu do desktopów czy aplikacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy protokół związany z siecią można wykorzystać do zdalnego dostępu; w rzeczywistości, odpowiednie protokoły muszą być wybrane na podstawie ich funkcji i zastosowań.