Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
Zawód: Technik leśnik
Oblicz miąższość dębu o długości 28 m oraz średnicy w połowie długości wynoszącej 30 cm przy użyciu wzoru na środkowy przekrój
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 1,98 m³ jest poprawna, ponieważ miąższość dębu można obliczyć, stosując wzór na objętość walca, który jest adekwatny w przypadku pomiarów drewna. Wzór ten przedstawia się jako V = π × r² × h, gdzie r to promień, a h to wysokość. W naszym przypadku, długość dębu wynosi 28 m, co odpowiada wysokości walca, a średnica w połowie długości wynosi 30 cm, co daje promień równy 15 cm (0,15 m). Obliczając objętość, mamy: V = π × (0,15 m)² × 28 m = π × 0,0225 m² × 28 m ≈ 1,58 m³. Warto jednak uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak kształt i ewentualne wcięcia, co może wpłynąć na ostateczną wartość miąższości. Przykładowo, w praktyce leśnej stosuje się różne metody pomiaru, aby uzyskać precyzyjniejsze wyniki. Obliczenie miąższości jest istotne w kontekście zarządzania zasobami leśnymi oraz w procesach związanych z wyceną drewna, co jest standardem branżowym przy szacowaniu wartości drzewostanów.
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania miąższości drewna. Niektóre z tych odpowiedzi, takie jak 2,38 m³ czy 2,18 m³, mogą sugerować, że osoba obliczająca używała nieprawidłowych wartości lub nie uwzględniła odpowiednich parametrów, takich jak zmiany średnicy wzdłuż pnia. Warto zauważyć, że w przypadku drewna, jego przechowywanie i pomiar są kluczowe, a błędy w tych procesach mogą prowadzić do znaczących różnic w wynikach. Często mylone są pojęcia dotyczące średnicy: zmierzenie średnicy w różnych miejscach pnia może prowadzić do odmiennych obliczeń. Przykładowo, średnica w połowie długości pnia, która wynosi 30 cm, powinna być dokładnie zmierzona, a jej pomiar w innych częściach pnia może wykazać różnice, które wpłyną na obliczenia. Również stosowanie niewłaściwych jednostek miary, takich jak konwersje między centymetrami a metrami, często prowadzi do błędów w obliczeniach. Innym powszechnym błędem jest niewłaściwe stosowanie wzoru na objętość, który powinien uwzględniać rzeczywisty kształt pnia drzewa. W praktyce leśnej istotne jest także zrozumienie, że nie tylko sama objętość ma znaczenie, ale również jakość i wartość drewna, co wymaga złożonego podejścia do oceny zasobów leśnych.