Kwalifikacja: MEC.05 - Użytkowanie obrabiarek skrawających
Zawód: Technik mechanik
Współosiowość otworu względem zewnętrznej powierzchni walcowej w obiekcie typu tarcza (otwór wykonany gotowo, zewnętrzna powierzchnia obrobiona zgrubnie) umożliwia ustalenie i zamocowanie obiektu podczas wykańczania zewnętrznej powierzchni
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'na trzpieniu' jest poprawna, ponieważ trzpień zapewnia stabilne mocowanie przedmiotu obrabianego o współosiowym otworze w stosunku do zewnętrznej powierzchni walcowej. W procesie obróbki wykańczającej, precyzyjne ustalenie położenia detalu jest kluczowe dla osiągnięcia wymaganej dokładności wymiarowej oraz jakości powierzchni. Mocowanie na trzpieniu pozwala na łatwe centrowanie przedmiotu, co jest szczególnie istotne w przypadku detali o dużych średnicach. Przykładowo, w obróbce tarcz hamulcowych, które mają precyzyjnie wycentrowane otwory, stosuje się trzpienie, aby uniknąć wibracji i zapewnić równomierne zużycie materiału. Zgodnie z normą PN-EN 15560, takie metody mocowania są rekomendowane do obróbki precyzyjnej, gdyż pozwalają na zachowanie tolerancji wymiarowych oraz poprawiają wydajność procesu. Dobre praktyki w zakresie obróbki skrawaniem wskazują, że stabilizacja detalu w odpowiedni sposób minimalizuje ryzyko błędów i zwiększa efektywność produkcji.
Mocowanie przedmiotów obrabianych w uchwytach trójszczękowych samocentrujących, uchwytach tulejkowych czy uchwytach dwuszczękowych, mimo że są powszechnie stosowane w obróbce, nie jest w tym przypadku odpowiednim rozwiązaniem. Uchwyty trójszczękowe są świetne do mocowania elementów o symetrii obrotowej, jednak w przypadku otworów współosiowych mogą wystąpić problemy z centrowaniem, zwłaszcza przy dużych średnicach tarcz. W takich sytuacjach, niewłaściwe ustalenie detalu może prowadzić do drgań, co negatywnie wpływa na jakość obrabianej powierzchni. Uchwyty tulejkowe, chociaż zapewniają dobre trzymanie, nie są wystarczająco precyzyjne dla detali wymagających wysokiej dokładności. Z kolei uchwyty dwuszczękowe, mimo że mogą być efektywne do prostych detali, często nie zapewniają stabilności potrzebnej do obróbki wykańczającej w przypadku tarczy. Stosowanie tych typów mocowania może prowadzić do błędów w wymiarowaniu oraz nierównomiernego zużycia narzędzi, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży. Warto zaznaczyć, że wybór metody mocowania powinien być podyktowany zarówno geometrią detalu, jak i wymaganiami procesu obróbki.