Kwalifikacja: BPO.02 - Ochrona osób i mienia
Osoba odpowiedzialna za ochronę zdecydowała się na użycie gazu w sytuacji, gdy napastnik stawia aktywny opór. Aby prawidłowo i zgodnie z prawem unieszkodliwić napastnika, gaz powinien być wymierzony w kierunku
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź wskazująca na klatkę piersiową jako cel użycia broni gazowej jest prawidłowa z kilku powodów. Skierowanie gazu w kierunku klatki piersiowej z odległości 2-3 m zapewnia skuteczne dotarcie substancji czynnej do układu oddechowego napastnika, co powoduje szybkie obezwładnienie. Taki sposób użycia gazu jest zgodny z zasadami proporcjonalności użycia siły, które są kluczowe w sytuacjach zagrożenia. Ponadto, celowanie w klatkę piersiową pozwala na lepsze kontrolowanie skutków działania gazu, minimalizując ryzyko przypadkowego trafienia w głowę, co mogłoby prowadzić do poważnych obrażeń. W praktyce, zachowanie odpowiedniej odległości jest istotne, aby zminimalizować ryzyko wpływu na osoby postronne oraz maksymalizować efektywność działania. W kontekście norm branżowych, takie podejście jest zgodne z wytycznymi wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, które wskazują na konieczność używania środków przymusu w sposób odpowiedzialny i z rozwagą. Warto również zaznaczyć, że regularne szkolenia dla pracowników ochrony w zakresie używania gazu łzawiącego mogą znacząco podnieść ich umiejętności i pewność w trudnych sytuacjach.
Skierowanie broni gazowej w stronę głowy z odległości 1-1,5 m nie jest zgodne z zasadami bezpiecznego użycia tego typu środka przymusu. Celowanie w głowę niesie ze sobą znaczne ryzyko poważnych obrażeń, takich jak uszkodzenia czaszki czy poważne uszkodzenia narządów wewnętrznych. Gaz łzawiący działa najlepiej, gdy jest wdychany, a nie aplikowany bezpośrednio w obszar wrażliwy. W przypadku twarzy z odległości 5-6 m, chociaż można argumentować, że to bezpieczniejsza odległość, może to prowadzić do nieefektywnego działania środka, gdyż rozprzestrzenienie się gazu może nie być wystarczające, aby skutecznie obezwładnić napastnika. Celowanie w nogi z odległości 3-4 m również jest błędne, ponieważ nie tylko nie przynosi zamierzonego efektu obezwładnienia, ale może prowadzić do kontuzji, a także nie rozwiązuje problemu aktywnego oporu. W sytuacjach kryzysowych kluczowe jest zachowanie zasady proporcjonalności i skuteczności użycia siły. Niezrozumienie tego może prowadzić do nieodpowiedzialnych decyzji, które mogą zagrażać zarówno napastnikowi, jak i osobom postronnym. Zastosowanie gazu musi być przemyślane i zgodne z wytycznymi dotyczącymi użycia siły, aby uniknąć niepotrzebnych szkód i konsekwencji prawnych.