Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych
Zawód: Technik ortopeda
Podczas pionowania protezy u pacjenta z długim kikutem uda, należy ustawić lej w początkowym zgięciu pod kątem wynoszącym około
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Ustawienie lejka protezy pod kątem około 5° w początkowym zgięciu jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej biomechaniki nóg pacjenta z długim kikutem uda. Kąt ten umożliwia właściwe przenoszenie obciążeń na pozostałe struktury kończyny, co jest istotne dla zapobiegania urazom i dyskomfortowi. Ustawienie lejka pod zbyt dużym kątem mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wzorca chodu oraz nadmiernego obciążenia stawów biodrowych, co w dłuższym okresie prowadziłoby do przedwczesnego zużycia tkanek. W praktyce, dobrą metodą oceny prawidłowego ustawienia jest obserwacja pacjenta podczas chodu oraz korzystanie z symulatorów biomechanicznych, które pozwalają na dokładne dostosowanie protezy do indywidualnych potrzeb. Dobrze zaprojektowana proteza powinna zawsze uwzględniać anatomiczne i biomechaniczne aspekty pacjenta, co podkreśla konieczność właściwego ustawienia kąta lejka na etapie pionowania.
Ustalenie kąta zgięcia lejka na poziomie 10°, 15° czy 20° jest nieodpowiednie z punktu widzenia biomechaniki oraz komfortu pacjenta. Zbyt duży kąt prowadzi do zmiany osi obciążenia w protezie, co może skutkować nieprawidłowym przenoszeniem sił na staw biodrowy oraz kolanowy. Dla pacjentów z długim kikutem uda, kluczowe jest, aby masa protezy oraz sił działających na nią były odpowiednio zbalansowane. Ustawienie lejka pod kątem większym niż 5° może również prowadzić do sytuacji, w których pacjent będzie zmuszony do nadmiernego kompensowania w chodu, co w rezultacie może prowadzić do urazów tkanek miękkich oraz chronicznego bólu. W praktyce, niektórzy specjaliści mogą sądzić, że większy kąt zgięcia zapewnia lepszą stabilność, jednak w rzeczywistości może on tylko pogłębiać problemy z biomechaniką chodu. Ważne jest również, aby podczas rehabilitacji monitorować i dostosowywać ustawienia protezy, aby zapewnić pacjentowi maksymalny komfort oraz efektywność podczas poruszania się. Zrozumienie, że proteza powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta, a nie jedynie do ogólnych zasad, jest kluczowe w procesie leczenia i rehabilitacji.