Kwalifikacja: DRM.04 - Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Papier ścierny oznaczony symbolami innymi niż P 100, takie jak P 60 czy P 180, nie jest odpowiedni do ostatecznego wyrównania powierzchni drewnianych elementów dębowych, co wynika z ich właściwości i przeznaczenia. Użycie papieru P 60, ze względu na jego dużą granulację, prowadzi do zbyt agresywnego szlifowania, co może skutkować usunięciem zbyt dużej ilości materiału, a w konsekwencji do powstawania niepożądanych wgłębień oraz nierówności. Tego rodzaju papier jest przeznaczony głównie do wstępnego szlifowania, gdzie silne zdzieranie materiału jest pożądane, jednak nie jest on odpowiedni do wykończeń. Z kolei wybór papieru P 180, mimo że charakteryzuje się drobniejszą granulacją, nie spełnia wymagań dla ostatecznego szlifowania, ponieważ może nie usunąć wszystkich drobnych rys powstałych w wyniku wcześniejszego szlifowania, co skutkuje nierówną i nieestetyczną powierzchnią. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór odpowiedniego papieru ściernego ma bezpośredni wpływ na efekt końcowy oraz trwałość wykończenia powierzchni, co jest szczególnie istotne w pracy z drewnem dębowym, które jest cenione za swoje właściwości i wygląd. Brak uwzględnienia tych aspektów może prowadzić do zawirowań w procesie obróbczo-wykończeniowym, co w przemyśle meblarskim czy stolarskim przekłada się na obniżenie jakości wykonania.