Kwalifikacja: DRM.08 - Organizacja i prowadzenie procesów przetwarzania drewna i materiałów drewnopochodnych
Zawód: Technik technologii drewna
Który sposób szlifowania drewna bukowego zapewnia najmniejsze nierówności na powierzchni?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Dwukrotne szlifowanie drewna bukowego papierem ściernym o symbolu P 150 jest najbardziej efektywną metodą uzyskiwania gładkiej powierzchni. Papier o symbolu P 150 charakteryzuje się średnią ziarnistością, co sprawia, że jest w stanie skutecznie usunąć nierówności oraz drobne niedoskonałości, a jednocześnie nie powoduje nadmiernego usunięcia materiału, co mogłoby prowadzić do znacznych ubytków w strukturze drewna. Dwukrotne użycie tego papieru pozwala na równomierne i stopniowe wygładzanie powierzchni, co jest kluczowe w przypadku drewna bukowego, które jest twarde i gęste. W praktyce, po takim szlifowaniu, uzyskujemy wyraźnie lepszą jakość wykończenia, co jest istotne przed nałożeniem lakierów lub olejów, które w dużym stopniu zależą od gładkości podłoża. W branży stolarskiej stosuje się tę metodę jako standardową praktykę przed aplikacją końcowych powłok wykończeniowych, co zapewnia wysoką estetykę i trwałość finalnych wyrobów.
Wybór jednego papieru ściernego o symbolu P 80 do szlifowania drewna bukowego nie prowadzi do uzyskania gładkiej powierzchni, ponieważ ziarno tego papieru jest zbyt grube. Użycie papieru o takiej ziarnistości skutkuje głębszymi rysami i większymi nierównościami, co negatywnie wpływa na jakość wykończenia. Z kolei zastosowanie papieru P 60 również jest niewłaściwe, gdyż jego bardzo duża ziarnistość sprawia, że nie tylko nie wygładza powierzchni, ale także może powodować uszkodzenia struktury drewna, co skutkuje koniecznością dodatkowego szlifowania. Typowym błędem jest założenie, że im grubsze ziarno, tym szybciej osiągniemy pożądany efekt, co w rzeczywistości prowadzi do odwrotnego skutku. W przypadku papieru P 120, jedno szlifowanie jest niewystarczające dla uzyskania odpowiedniej gładkości, zwłaszcza na twardych gatunkach drewna, jak buk, gdzie drobne nierówności mogą być nadal widoczne. Właściwe podejście do szlifowania wymaga użycia papieru ściernego o optymalnej ziarnistości oraz odpowiedniej liczby przejść, co w przypadku drewna bukowego zaleca dwukrotne szlifowanie papierem P 150 jako najbardziej efektywną strategię.