Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Gdy użytkownik wprowadza adres URL w przeglądarce, jaki protokół jest używany do przetłumaczenia tego adresu na adres IP?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
DNS, czyli Domain Name System, to kluczowy element działania internetu. Jego głównym zadaniem jest tłumaczenie przyjaznych dla użytkownika nazw domenowych, takich jak przykładowo www.przyklad.com, na odpowiadające im numeryczne adresy IP, które są wymagane do nawiązania połączenia sieciowego. Proces ten jest niezbędny, ponieważ komputery i inne urządzenia komunikują się w sieci za pomocą adresów IP, a nie nazw domenowych. Wyobraź sobie, że DNS działa jak książka telefoniczna dla internetu - wpisujesz nazwę, a DNS podaje Ci numer, czyli adres IP urządzenia, z którym chcesz się połączyć. Bez DNS korzystanie z internetu byłoby znacznie mniej przyjazne, ponieważ użytkownicy musieliby zapamiętywać skomplikowane adresy IP każdej strony, którą chcą odwiedzić. DNS pozwala na łatwe zarządzanie nazwami domenowymi oraz ich powiązaniami z adresami IP, co jest fundamentem działania sieci internetowej. Warto również wspomnieć, że system DNS obsługuje kaskadowe zapytania, co oznacza, że jeśli jeden serwer DNS nie zna odpowiedzi, to zapytanie jest przekazywane do kolejnego serwera, aż do uzyskania odpowiedniej odpowiedzi. To zapewnia elastyczność i niezawodność w rozwiązaniu kwestii translacji nazw domenowych.
HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, to protokół używany głównie do przesyłania stron internetowych i ich zasobów między serwerem a klientem. Nie zajmuje się on tłumaczeniem nazw domen na adresy IP, ponieważ jego zadaniem jest raczej zarządzanie treścią przesyłaną przez sieć. Kiedy chcesz odwiedzić stronę WWW, Twoja przeglądarka korzysta z HTTP do pobrania treści tej strony po wcześniejszym uzyskaniu adresu IP dzięki DNS. SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to protokół używany do zarządzania i monitorowania urządzeń sieciowych, takich jak routery, switche czy serwery. Jego funkcja polega na zbieraniu i organizowaniu informacji o stanie sieci i urządzeń, co jest kluczowe dla administrowania dużymi sieciami, ale nie ma związku z tłumaczeniem nazw domenowych na adresy IP. ARP, czyli Address Resolution Protocol, służy do tłumaczenia logicznych adresów IP na fizyczne adresy MAC w ramach lokalnej sieci. ARP działa na poziomie sieci lokalnej, co oznacza, że jest używany do komunikacji między urządzeniami w obrębie tej samej sieci LAN, ale nie do tłumaczenia nazw domen na adresy IP w sieci rozległej jak internet. Te wszystkie protokoły, choć kluczowe w swoich obszarach zastosowań, nie pełnią roli przypisanej DNS w kontekście translacji adresów URL na IP.