Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Jaką metodę komunikacji alternatywnej może wykorzystać terapeuta zajęciowy, aby porozumieć się z dzieckiem, które nie mówi i ma zdiagnozowany autyzm wczesnodziecięcy?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Piktogramy to graficzne przedstawienia obiektów, działań lub idei, które mogą być używane do wspierania komunikacji w przypadku dzieci z trudnościami w mówieniu, takich jak te zdiagnozowane z autyzmem wczesnodziecięcym. Użycie piktogramów w terapii zajęciowej ma na celu ułatwienie dziecku wyrażania potrzeb, emocji i myśli w sposób, który jest dla niego bardziej przystępny. Przykładowo, dziecko może użyć piktogramu przedstawiającego jedzenie, aby zakomunikować pragnienie posiłku. Takie podejście zmniejsza frustrację, która może wystąpić, gdy dziecko nie może się porozumieć werbalnie. Piktogramy są również zgodne z teorią komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC), która zaleca stosowanie obrazów, symboli i innych narzędzi wizualnych dla osób, które mają trudności w komunikacji mówionej. Standardy i dobre praktyki w terapii zajęciowej często wskazują na wykorzystanie wizualnych form komunikacji, co czyni piktogramy skutecznym narzędziem w pracy z dziećmi z autyzmem.
Znaki daktylograficzne, fonogesty oraz alfabet Lorma to techniki komunikacyjne, które, choć mogą być użyteczne w określonych kontekstach, nie są optymalnymi narzędziami dla dzieci z autyzmem wczesnodziecięcym, które nie mówią. Znaki daktylograficzne opierają się na systemie literowym, co może być zbyt skomplikowane dla dzieci, które dopiero uczą się podstaw komunikacji. W sytuacji, gdy dziecko nie ma jeszcze rozwiniętych umiejętności manualnych lub nie potrafi jeszcze czytać, takie podejście może prowadzić do frustracji. Fonogesty, będące połączeniem gestów i dźwięków, również mogą nie być wystarczająco intuicyjne dla dzieci, które zmagają się z prostą ekspresją emocji czy potrzeb. Z kolei alfabet Lorma, który wykorzystuje dotyk do komunikacji, może być zbyt abstrakcyjny i wymaga znajomości specyficznych gestów, co może być wyzwaniem dla dziecka z autyzmem. W kontekście terapii zajęciowej najważniejszym celem jest stworzenie skutecznego i dostosowanego do potrzeb dziecka systemu komunikacyjnego, a piktogramy zapewniają wizualne wsparcie, które jest bardziej zrozumiałe i przystępne dla dzieci z autyzmem. Dlatego kluczowe jest unikanie technik, które mogą wprowadzać dodatkowe trudności w komunikacji, a zamiast tego skoncentrować się na metodach, które wspierają zrozumienie i wyrażenie siebie.