Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Mieszkanka domu opieki społecznej cierpiąca na chorobę Alzheimera ma zaburzony rytm snu. Czy to wskazuje na zakłócenie potrzeb?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "fizjologicznych" jest prawidłowa, ponieważ zaburzenia rytmu dobowego snu u osób z chorobą Alzheimera są bezpośrednio związane z ich podstawowymi potrzebami fizjologicznymi. Rytm dobowy snu i czuwania jest kluczowym elementem zdrowego funkcjonowania organizmu, a jego zaburzenia mogą prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji, takich jak zwiększone ryzyko wypadków, zaburzenia poznawcze czy pogorszenie ogólnego stanu zdrowia. U osób z chorobą Alzheimera, zmiany w cyklu snu mogą być wywołane przez czynniki neurodegeneracyjne, które wpływają na zentrale mechanizmy regulujące sen. W pracy z pacjentami, ważne jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak tworzenie stabilnego środowiska do snu, ograniczanie bodźców w godzinach wieczornych oraz regularne wprowadzanie rutyny. Warto także zwrócić uwagę na zastosowanie strategii behawioralnych, które mogą pomóc w poprawie jakości snu, jak np. terapia światłem czy techniki relaksacyjne. Zachowanie zdrowego rytmu dobowego jest kluczowe dla poprawy jakości życia i samopoczucia pacjentów z demencją, co wpisuje się w standardy opieki nad osobami starszymi.
Wybór odpowiedzi związanych z samorealizacją, bezpieczeństwem oraz prestiżem i uznaniem wskazuje na mylenie pojęć dotyczących hierarchii potrzeb. Samorealizacja odnosi się do realizacji osobistych aspiracji i potencjału, co w przypadku osób z demencją jest znacznie ograniczone. Takie osoby nie są w stanie dążyć do samorealizacji w tradycyjnym sensie, ponieważ ich zdolności poznawcze i społeczne są osłabione. Bezpieczeństwo, które odnosi się do stabilności oraz braku zagrożeń, może być istotne, ale w kontekście omawianego problemu zaburzeń snu w chorobie Alzheimera, nie dotyczy podstawowych potrzeb fizjologicznych, które są priorytetowe. Bezpieczeństwo emocjonalne i fizyczne są ważne, ale w sytuacji zaburzonego snu, najpierw należy zająć się potrzebami związanymi z odpoczynkiem i regeneracją organizmu. Prestiż i uznanie są również zbyt wysokimi potrzebami, które są drugorzędne w porównaniu z fizjologicznymi aspektami życia. Osoby z demencją doświadczają głównie problemów z pamięcią i orientacją, co utrudnia im dążenie do uznania w społeczeństwie. Zrozumienie, że podstawowe potrzeby fizjologiczne muszą być zaspokajane w pierwszej kolejności, jest kluczowe w pracy z pacjentami z zaburzeniami neurologicznymi.