Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
W trakcie rozmowy z pacjentem na temat jego pasji terapeuta powinien zadawać pytania
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zadawanie pytań otwartych jest kluczowym elementem skutecznej komunikacji terapeutycznej. Tego rodzaju pytania pozwalają podopiecznemu na swobodne wyrażanie swoich myśli, uczuć i zainteresowań, co jest niezbędne do zrozumienia jego perspektywy i budowania relacji opartej na zaufaniu. Przykładowo, zamiast pytać 'Czy lubisz sport?', terapeuta może zadać pytanie otwarte 'Jakie sporty lubisz i co w nich najbardziej cię interesuje?'. Takie podejście nie tylko angażuje podopiecznego, ale także umożliwia terapeucie zebranie bogatszych informacji, które mogą być kluczowe w procesie terapeutycznym. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w terapii, otwarte pytania sprzyjają eksploracji, refleksji i samopoznaniu podopiecznego, co jest fundamentalne w każdej formie terapii. Dodatkowo, wykorzystanie tego typu pytań jest zgodne z podejściem humanistycznym, w którym najważniejsze jest zrozumienie jednostki w jej kontekście oraz aktywne uczestnictwo w jej własnym procesie rozwoju.
Zadawanie pytań zamkniętych, sugerujących lub zaczynających się od 'dlaczego' może prowadzić do ograniczenia możliwości ekspresji podopiecznego oraz do powierzchownej analizy jego zainteresowań. Pytania zamknięte, które zazwyczaj wymagają odpowiedzi 'tak' lub 'nie', są nieefektywne w kontekście poznawania głębszych myśli i uczuć. Na przykład, pytanie 'Czy lubisz muzykę?' nie daje przestrzeni do eksploracji, jak w przypadku pytania otwartego. Z kolei pytania sugerujące mogą narzucać pewne odpowiedzi, co wpływa na autentyczność reakcji podopiecznego. Pytanie takie jak 'Myślisz, że sztuka jest ważna?' może prowadzić do odpowiedzi, które są zgodne z oczekiwaniami terapeuty, zamiast prawdziwych odczuć podopiecznego. Pytania zaczynające się od 'dlaczego' mogą być także problematyczne, ponieważ mogą wywoływać defensywne reakcje, a ich celem powinno być zrozumienie, a nie oskarżenie. W praktyce terapeutycznej ważne jest, aby tworzyć atmosferę otwartości i akceptacji, co jest znacznie łatwiejsze do osiągnięcia przez zadawanie pytań otwartych. Używanie innych typów pytań może prowadzić do błędnych wniosków i osłabienia relacji terapeutycznej.