Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Mieszkanka domu pomocy społecznej stwierdziła: Nie chcę jechać na tę wycieczkę, ponieważ ostatnio nie jestem w stanie tak dużo chodzić. Która z wypowiedzi terapeuty stanowi parafrazę komunikatu tej mieszkanki?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "Rozumiem, że nie chce Pani jechać na wycieczkę z powodu spadku kondycji" jest poprawna, ponieważ w sposób dokładny parafrazuje obawy wyrażone przez podopieczną. Terapeuta w tej sytuacji potwierdza uczucia podopiecznej oraz uznaje jej ograniczenia fizyczne. Takie podejście jest zgodne z zasadami aktywnego słuchania, które są kluczowe w pracy z osobami w potrzebie. Praktyczne zastosowanie takiej umiejętności pozwala na budowanie zaufania i empatycznej relacji, co jest istotne w kontekście terapii i wsparcia. Dzięki parafrazowaniu, terapeutka nie tylko pokazuje zrozumienie sytuacji, ale również otwiera przestrzeń do dalszej rozmowy o ewentualnych obawach związanych z kondycją fizyczną, co może być istotne w planowaniu aktywności. W kontekście standardów pracy z osobami starszymi, ważne jest, aby terapeuci uznawali indywidualne ograniczenia swoich podopiecznych i dostosowywali programy do ich potrzeb.
Wypowiedzi, które nie odpowiadają na obawy podopiecznej, mogą prowadzić do nieporozumień i frustracji. Na przykład, komentarz sugerujący, że podopieczna "narzeka", nie tylko umniejsza jej uczucia, ale również ignoruje istotne zagadnienia związane z jej kondycją fizyczną. Takie podejście jest niezgodne z zasadami komunikacji empatycznej, ponieważ nie uznaje emocji drugiej osoby, co może prowadzić do poczucia niedocenienia. Podobnie, pytanie o konkretne trudności w chodzeniu, chociaż może wydawać się sensowne, może być postrzegane jako skoncentrowane na analizie problemu, zamiast na wsparciu. Ważne jest, aby terapeuci dostosowali swoje podejście do indywidualnych potrzeb swoich podopiecznych, a nie tylko koncentrowali się na aspektach technicznych. Ponadto, zapewnienie, że "nie będzie trzeba dużo chodzić", może być mylące, gdyż nie bierze pod uwagę obaw podopiecznej, która mówi o swoich ograniczeniach. W takich sytuacjach, lepszym podejściem jest uznanie jej obaw i otwarte rozmawianie o możliwościach i alternatywach, co sprzyja lepszemu zrozumieniu i współpracy w procesie wsparcia.