Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Mieszkanka, która od 3 miesięcy przebywa w miejscu pomocy społecznej, odsuwa się od innych mieszkańców. Unika dużych grup ludzi, czuje się przerażona i zagubiona. Opisane postawy mogą sugerować, że podopieczna ma niezaspokojoną potrzebę
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź wskazująca na niezaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa jest prawidłowa, ponieważ opisane zachowania podopiecznej jasno wskazują na jej lęk i niepewność w nowym środowisku. Potrzeba bezpieczeństwa, według piramidy Maslowa, znajduje się w podstawowej hierarchii potrzeb człowieka. Osoby przebywające w nowych, nieznanych im sytuacjach, takich jak dom pomocy społecznej, mogą doświadczać silnego stresu, co manifestuje się w izolacji i unikaniu kontaktów z innymi. Praktyczne podejście do wsparcia takich osób powinno obejmować tworzenie atmosfery zaufania oraz zapewnienie stabilnych, bezpiecznych warunków życia, które pomogą im poczuć się komfortowo i zaakceptowanymi. Warto także wprowadzić działania, które umożliwią stopniowe nawiązywanie relacji z innymi mieszkańcami oraz pracownikami placówki, co może przyczynić się do poprawy ich samopoczucia i integracji społecznej. Dobre praktyki w pracy z osobami w trudnych sytuacjach życiowych polegają również na systematycznym monitorowaniu ich stanu psychicznego oraz dostosowywaniu interwencji do indywidualnych potrzeb.
Izolacja podopiecznej oraz jej wystraszone i zagubione zachowanie nie wskazują na niezaspokojenie potrzeby odżywiania. Potrzeba ta jest związana z fizycznym zaspokojeniem głodu i zapewnieniem organizmowi odpowiednich składników odżywczych. W kontekście opieki nad osobami starszymi lub wymagającymi wsparcia, zapewnienie odpowiednich posiłków jest kluczowe, ale nie będzie miało wpływu na psychologiczne aspekty przystosowywania się do nowego środowiska. Dalszym błędnym rozumowaniem jest powiązanie tych objawów z potrzebą wypoczynku. Wypoczynek, mimo że jest ważny dla regeneracji, nie jest bezpośrednio związany z odczuwaną przez podopieczną niepewnością i lękiem, które wpływają na jej interakcje z innymi. Wybór miłości jako niezaspokojonej potrzeby również jest niewłaściwy w tym kontekście, ponieważ miłość i przynależność odnoszą się do zaspokajania emocjonalnych potrzeb człowieka. W sytuacji, gdy osoba czuje się zagubiona, kluczowe jest najpierw zapewnienie jej poczucia bezpieczeństwa, co umożliwi późniejsze budowanie relacji i zaspokajanie potrzeb międzyludzkich. Takie błędne rozumienie hierarchii potrzeb może prowadzić do niewłaściwych strategii wsparcia, które nie będą skutecznie rozwiązywać problemów psychologicznych oraz emocjonalnych podopiecznych.