Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Wyrażanie swoich poglądów i ocen na określony temat w sposób wolny, z jednoczesnym poszanowaniem potrzeb i praw innych, to inaczej
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Asertywność to umiejętność swobodnego wyrażania swoich opinii, potrzeb i emocji przy jednoczesnym szanowaniu praw i uczuć innych. Oznacza to, że osoba asertywna potrafi komunikować się w sposób jasny i bezpośredni, unikając zarówno agresji, jak i biernej postawy. Asertywność jest kluczowym elementem zdrowej komunikacji interpersonalnej, ponieważ pozwala na budowanie relacji opartych na wzajemnym szacunku. Przykładem asertywnego zachowania może być sytuacja, w której pracownik wyraża swoją opinię na temat projektu, jednocześnie słuchając i uwzględniając perspektywę kolegów. W kontekście standardów komunikacji w zespołach, asertywność przyczynia się do otwartości na feedback oraz sprzyja tworzeniu atmosfery współpracy. W praktyce asertywność można rozwijać poprzez techniki takie jak „ja komunikaty”, które pozwalają na wyrażanie swoich potrzeb bez oskarżania innych. Dobrze rozwinięta asertywność prowadzi do większej satysfakcji z relacji osobistych i zawodowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania konfliktem i negocjacji.
Egoizm i altruizm to dwa skrajne podejścia do relacji międzyludzkich, które nie są zgodne z założeniami asertywności. Egoizm polega na stawianiu własnych interesów ponad potrzeby innych, co może prowadzić do konfliktów i braku empatii. Osoby egoistyczne często ignorują uczucia i prawa innych, co jest sprzeczne z ideą asertywności, która zakłada równowagę między własnymi potrzebami a potrzebami innych. Z kolei altruizm, choć wydaje się pozytywnym podejściem, może skutkować zaniedbaniem własnych potrzeb na rzecz innych, co również nie wspiera asertywnej komunikacji. Allocentryzm, z kolei, to koncepcja skoncentrowania się na grupie kosztem jednostki, co prowadzi do pomijania indywidualnych potrzeb. Wszystkie te podejścia są nieefektywne w kontekście budowania zdrowych relacji. W praktyce, brak asertywności może prowadzić do frustracji, wypalenia oraz negatywnego wpływu na atmosferę w pracy lub w życiu osobistym. Osoby, które nie potrafią wyrażać swoich potrzeb, mogą doświadczać napięć w relacjach, co podkreśla znaczenie asertywności jako umiejętności kluczowej w efektywnej komunikacji i zarządzaniu relacjami międzyludzkimi.