Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
W terapii skoncentrowanej na poprawie małej motoryki 7-letniego chłopca z MPD, powinno się uwzględnić
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Malowanie palcami, pędzelkiem oraz wypełnianie konturów to techniki, które znacząco wspierają rozwój małej motoryki u dzieci, szczególnie tych z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD). Te aktywności wymagają precyzyjnych ruchów palców i dłoni, co sprzyja wzmacnianiu mięśni odpowiedzialnych za chwyt oraz koordynację ręka-oko. Dzieci uczą się kontrolować siłę nacisku oraz precyzję ruchów, co jest kluczowe w procesie terapeutycznym. Przykładowo, korzystając z farb, dzieci mogą rozwijać umiejętności manualne poprzez malowanie na dużych powierzchniach, co pozwala na swobodne eksplorowanie ruchów oraz kreatywności. Takie działania są zgodne z zasadami terapii zajęciowej, gdzie ważne jest zaangażowanie dziecka w aktywności dostosowane do jego możliwości. Dodatkowo, tworzenie sztuki może mieć pozytywny wpływ na samopoczucie emocjonalne dziecka, co jest nieodłącznym elementem holistycznego podejścia do terapii.
Wybór aktywności, które nie skupiają się na usprawnieniu małej motoryki, może prowadzić do mylnych przekonań na temat terapii ukierunkowanej na rozwój umiejętności manualnych. Na przykład, nadmuchiwanie balonów i puszczanie baniek, choć rozwijają zdolności oddechowe i mogą być formą zabawy, nie angażują w sposób istotny małych mięśni rąk i palców, które są kluczowe w terapii dzieci z MPD. Podobnie, bieganie czy skakanie, jak w przypadku wyjścia do parku, to aktywności fizyczne, które bardziej koncentrują się na dużej motoryce i ogólnym rozwoju fizycznym, a nie na precyzyjnych ruchach wymaganych do poprawy chwytu i koordynacji ręka-oko. W przypadku wyjść do kina czy teatru, chociaż są to ważne doświadczenia kulturalne, nie przyczyniają się one do rozwoju umiejętności manualnych. Dlatego kluczowe jest dostrzeganie różnicy między aktywnościami, które mogą wspierać rozwój małej motoryki, a tymi, które są bardziej zogniskowane na innych aspektach rozwoju dziecka. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla skutecznej terapii i wdrażania odpowiednich metod pracy z dziećmi z MPD.